Σε μια Αμερικάνικη εκπομπή καλεσμένη ήταν η Malala Yousafzai . Ένα όνομα εντελώς άγνωστο για μένα , μία φυσιογνωμία που ενέπνεε ηρεμία, συμβιβασμό, συγκατάβαση. Από πίσω όμως κρυβόταν μία ιστορία δυναμισμού και αυταπάρνησης της ζωής, μπροστά στην ανάγκη για κάτι καλύτερο από αυτό που σου επιβάλουν να ζήσεις.
Ήταν πριν 5 χρόνια όταν σε ηλικία 15 ετών , ενώ πήγαινε στο σχολείο με το λεωφορείο της , στην πόλη της Mingora στο Πακιστάν, νεαροί Tαλιμπάν το σταμάτησαν στον δρόμο, εισέβαλαν μέσα και την πυροβόλησαν στο κεφάλι. Όμως σε κάποιες ελάχιστες, δυστυχώς, στιγμές ακόμα και ο Θεός κατακρίνει τις πράξεις των πιστών του και προστατεύει τα θύματα τους. Το κορίτσι αφού μεταφέρθηκε στην Αγγλία επέζησε και παρέμεινε εκεί σπουδάζοντας πλέον στην Οξφόρδη, οικονομικές επιστήμες και φιλοσοφία.
Καλεσμένη στην εκπομπή για να μιλήσει για την ιστορία της, αφού αναφέρθηκε στην αγάπη της για μάθηση, εξέφρασε με περίσσεια ωριμότητα την ανάγκη για μόρφωση των γυναικών ώστε να ευελπιστούμε ως κοινωνία, ως γένος, ένα καλύτερο αύριο. Της ετέθη η ερώτηση για ποιο λόγο πιστεύει οτι υπάρχουν θρησκείες, λόγος θεού , που διδάσκουν την ανωτερότητα του άντρα απέναντι στο γυναικείο φύλο και επιβάλουν την κοινωνική καταπίεση , την στέρηση μόρφωσης και την δαιμονοποίηση της γυναικείας δημιουργικότητας.
Δυστυχώς δεν κατάφερε να απαντήσει. Κοίταξε τον δημοσιογράφο αυστηρά, με εκείνο το βλέμμα κραυγής δίνοντας μια ηχηρά σιωπηλή απάντηση για τον χρόνο που διαθέτει μια αγωνίστρια να αναζητήσει την πηγή του κακού όταν η αξιοπρέπεια της περιορίζεται μόνο σε πράξεις επιβίωσης. Δεν σκέφτηκε ποτέ να το αναλύσει. Δεν είχε ποτέ την πολυτέλεια του χρόνου. Τόσες γενιές γυναικών , τόσα όνειρα χαμένα, τόσες δυνατότητες ανεκμετάλλευτες. Η εξέλιξη του είδους μας υποδεέστερη του θειικού πεπρωμένου του.
Για να ανακαλύψουμε την αιτία που οδηγεί θρησκείες να καθοδηγούν την γυναίκα σε μια υποδεέστερη ποιότητα ζωής , υποταγμένη σε κάποιον που ποτέ δεν είχε την ικανότητα, φυσική και θεϊκή , να υπερτερεί στην σκέψη και τον λόγο αλλά αντιθέτως, εκ του αξιώματος της εξέλιξης, δεν μπορεί να αναπτυχθεί όπως προορίζεται χωρίς την ισότιμη συμμετοχή της, θα πρέπει να διερευνήσουμε τον άνθρωπο πίσω από αυτήν την σκευωρία, αφού μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί το δημιούργημα του ανθρώπου που στρέφετε έναντι του συνανθρώπου. Θα πρέπει να ψυχαναλύσουμε το ανδρικό φύλλο. Τρεις λέξεις. Στασιμότητα, Ασφάλεια, Κυριαρχία.
Στασιμότητα. Στηριζόμενοι ότι όλη η θεωρία του προπατορικού αμαρτήματος προήλθε από ανδρικό μυαλό, γιατί παρουσιάζει το φίδι να επιλέγει την γυναίκα; Την Εύα. Τι ήθελε ο “Θεϊκός” συγγραφέας να μας πει; Τι το διαβολικό έχει μια γυναίκα; Δεν υπάρχει τίποτα πιο διαβολικό απέναντι στην στασιμότητα από την Ανανέωση. Προσωπικά δεν νομίζω να υπήρχε φίδι. Η Εύα άρπαξε το μήλο χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς το παραμικρό αίσθημα ντροπής. Δεν μπορείς να κερδίσεις και να κρατήσεις μια ελεύθερη γυναίκα αν δεν ανανεώνεσαι. Όχι να αλλάζεις αλλά να βελτιώνεσαι , να εξελίσσεσαι, να απελευθερώνεις τον παράδεισο της ζωής από περιορισμούς και απαγορεύσεις. Πρέπει να γίνεις το φίδι της ανανέωσης που έχει μέσα της για να γευτείς την αποδοχή της, την συμμετοχή της και τον τελικό συμβιβασμό της στην αναγκαιότητα της παρουσίας σου ως συνοδοιπόρος στο “κήπο” της ζωής.
Ασφάλεια. Η μεγαλύτερη ανασφάλεια του ανθρώπου είναι αν θα κριθούμε επαρκείς. Στη δουλειά , στην παρέα, στην οικογένεια, στα όνειρα μας, στην ίδια την ζωή. Όταν επαναλαμβάνεσαι αποκτάς μια οικειότητα μέσα στη ζωή, μια σιγουριά για το αύριο που σου δίνει χρόνο και χώρο να κινηθείς στο σήμερα. Ένα συναίσθημα για το οποίο αξίζει να πολεμήσεις και να υποδουλώσεις ότι στέκεται ορθό εμπόδιο μπροστά σου. Ακόμα και την γυναίκα.
Κυριαρχία. Αν η δικτατορία είναι μια πράξη εγωισμού κρυμμένη πίσω απο μία μάσκα κοινωνικού απελευθερωτή, τότε πίσω από την καταπίεση της γυναίκας τόσους αιώνες, ως φυσικός ή θεϊκός νόμος, κρύβετε η εγωιστική απροθυμία του άνδρα να συμμετέχει στην εξέλιξη του είδους του. Μια εξέλιξη που αναπόφευκτα οδηγεί στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας του και αποδεικνύει την απόλυτη ανάγκη για ισότιμη γυναικεία συμμετοχή στην εξουσία διαχείρισης του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ο θεός δεν δημιούργησε δύο ανθρώπους αλλά έναν, με δυο αλληλοσυμπλήρωνες μορφές. Ο Ανδρικός πολιτισμός δεν μπορεί εκ του Φυσικού αλλά και θεϊκού νόμου να υπερέχει του Ανθρώπινου πολιτισμού.
