Μένουμε Ελλάδα.

Όταν όλα πάνε καλά στη ζωή σου τότε κάτι δεν έχεις αντιληφθεί σωστά.
-Παππού δεν θα πάτε θάλασσα το σαββατοκύριακο?
-Δεν έχω βενζίνη.
-Μπορείς να γεμίσεις αν θέλεις σε κάποιο βενζινάδικο, αυτό κάνουν τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι.
-Δεν έχει βενζίνη, δεν υπάρχει, τα πρατήρια είναι κλειστά, τα φορτηγά δημόσιας χρήσης απεργούν, δεν εφοδιάζουν την αγορά με βενζίνη και εμποδίζουν τους ιδιώτες να γεμίσουν και αυτοί.
-Δηλαδή μένουμε Ελλάδα.
-Μένουμε σπίτι μας.
-Ωραία, ούτε αυτοκίνητα στον δρόμο, ούτε καυσαέρια στην πόλη, ούτε δυνατότητα να πάμε στην δουλειά, ούτε άγχος για το πού θα πάμε διακοπές. Λες να είμαστε τυχεροί και να κρατήσει όλο το καλοκαίρι?
-Εγγονέ, δεν είναι αστείο. Κάποιοι ζουν από τον τουρισμό. Ξέρεις ότι όλοι στην Ευρώπη γελάνε μαζί μας?
-Κακό είναι να διασκεδάζεις τον κόσμο?
-Κακό είναι να προγραμματίζουν την ζωή σου οι πράξεις των άλλων.
-Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει άλλα αυτό ισχύει τα τελευταία ,δεν θυμάμαι πόσα, εκατομμύρια χρόνια. Όλη μας η ζωή ρυθμίζεται από τις πράξεις των άλλων.
-Εννοώ, ότι δεν αντέχω πλέον την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου.
-Δεν είναι αντιδημοκρατική καταπάτηση. Ο οδηγός που απεργεί απαιτεί να εφαρμοστούν οι νόμοι για την διατήρηση των δικών του δικαιωμάτων. Απλώς ο δρόμος προς την δικαίωση περνά από την αυλή του σπιτιού σου.
-Και αυτό είναι δίκαιο?
-Λέγετε παράπλευρη απώλεια.
-Και αν ξεσηκωθώ και καταπατήσω την δικιά του αυλή?
-Αυτό θα ήταν μια κίνηση που αξίζει να καταγραφεί στην ιστορία την νεότερης ελληνικής ιστορίας. Το θέμα είναι τι αποτέλεσμα θα είχε εκτός από τον εμφύλιο που θα ξεσπούσε με θεατές τους κύριους υπαίτιους της εξέγερσης.
-Πώς καταντήσαμε λοχία. Φτάσαμε να παρακαλάμε να τηρηθούν οι νόμοι. Αυτό δεν είναι κατάντια είναι ξεπεσμός.
-Είναι όμως ο προσωπικός μας ξεπεσμός. Έργο ζωής. Έργο γενεών. Η κληρονομιά μας.
-Η δικιά σου γενιά τα βλέπει όλα αστεία και έτσι καταντήσαμε οι κλόουν της Ευρώπης.
-Ο κόσμος δεν γελάει με τον κλόουν αλλά με τις πράξεις του και αυτές αφορούν την δική σου γενιά.
-Τότε να τα αλλάξετε. Δώστε το στίγμα σας.
-Το δίνουμε… αδιαφορούμε.
-Μπράβο, αυτό αν δεν είναι τρόπος να τιμωρείς κάποιον. Αδιαφορία προς τον ψεύτη, τον κλέφτη , τον τρομοκράτη, το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Τώρα καταλαβαίνω γιατί η κοινωνίας μας γερνάει… όπως και εμείς… δεν υπάρχει νέα γενιά, σας διώξαμε από το ίδιο σας το σπίτι, από το ίδιο σας το μέλλον. Δεν ζείτε, απλώς επιβιώνετε και το καλύτερο είναι ότι το θεωρείτε επιλογή σας. Αυτό είναι η σημαντικότερη τρομοκρατική πράξη της εποχής μας . Θεέ μου πόσο καταθλιπτικό είναι να γερνάς σε μια κοινωνία χωρίς την πινελιά των νέων αλλά πόσο εγκληματικό είναι να μεγαλώνεις σε μια κοινωνία που δεν συμμετέχεις.

Σιωπή ,σκέψεις ,αδιαφορία. Άλλα 5 λεπτά για το ..πουθενά.