Ο Έλληνας ο πρωτοπόρος.

Ο Αγώνας για ένα καλύτερο αύριο με θύμα την αυταρχική εξουσία είναι Επανάσταση , ο αγώνας με θύμα τον συμπολίτη μας, υπό τα βλέμματα των πολιτικών, είναι παράνοια.
-Παιδί μου τι κανείς ακόμα εδώ ,δεν ήταν να πάτε ταξίδι με τους γονείς σου?
-Ναι , πήγαμε μέχρι το λιμάνι και γυρίσαμε.
-Γιατί?
-Απεργοί είχαν μπλοκάρει την είσοδο στα πλοία. Η βόλτα βέβαια ήταν δροσιστική.
-Η αστυνομία τι έκανε?
-Μας τραγουδούσε λόγια παρηγοριάς. Αυτό που με ξαφνιάζει ως νέο είναι ότι κανένας δεν αντιδράει απέναντι σε αυτήν την άναρχη αντίδραση μιας μειοψηφίας.
-Μειοψηφία δεν ξέρω άμα είναι, αλλά σίγουρα έχουν κάποια αιτήματα για τα οποία αγωνίζονται.
-Παππού το αίτημα δεν σε χαρακτηρίζει ως αγωνιστή, αλλά ο τρόπος που το διεκδικείς. Πώς θα σου φαινόταν στους αγώνες του 21 ή του 40 να μην διεκδικούσαμε την ελευθερία μας από τον εχθρό, κατακτητή, αλλά να σκοτώναμε όλους τους συμπολίτες μας που δεν επαναστατούσαν ή δεν πολεμούσαν μαζί μας.
-Και τι θα γινόταν τότε?
- Θα μέναμε μόνο αυτοί που θα αγωνιζόμασταν, ως ελεύθεροι όμως και δεν θα υπήρχαν υποδουλωμένοι συμπολίτες μας αφού θα τους είχαμε σκοτώσει και έτσι ο κατακτητής θα έχανε την σημασία του.
-Αυτό είναι παράνοια!
-Είδες αυτό είπα και εγώ σήμερα, που δεν κατάφερα να πάω διακοπές στα πλαίσια του αγώνα κάποιον ανθρώπων εις βάρος των ελευθεριών μου, με απώτερο σκοπό να εκμεταλλευτούν την δυστυχία μου, από τις πράξεις τους, ώστε να προκαλέσουν την δυσαρέσκεια μου απέναντι στους πολιτικούς και αυτό να γίνει μοχλός κινητήριας δύναμης ώστε να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους.
-Κάπου σε έχασα.
-Παππού οι πολιτικοί μαυρίζουν την ζωή μου για το καλό μας, οι συμπολίτες μαυρίζουν την ζωή μου για το καλό τους και εγώ δεν έχω λεφτά…. για τον θάλαμο 9.
-Με δυσκολεύεις.
-Φοβάμαι παππού, φοβάμαι για τις σκέψεις που κάνω. Έπαψα πλέον να λέω ότι πρέπει να αγωνιστούμε όλοι για ένα καλύτερο αύριο και σκέφτομαι να αγωνιστώ για ένα καλύτερο παρόν, μόνο για μένα. Οι πράξεις των συμπολιτών μας αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπων που επιδιώκουν να σωθούν και όχι να σωθούμε.
-Μόνοι μας δεν θα καταφέρουμε τίποτα. Η παρούσα κατάσταση είναι η απόδειξη.
-Στο ναυάγιο, μόνο όταν σωθείς, μπορείς να προσφέρεις την βοήθεια σου.
- Τότε ας ελπίσουμε να σωθούν οι καταλληλότεροι για ένα ευνοϊκότερο μέλλον.
-Ας ελπίσουμε- είπε ο εγγονός και κάθισαν να παρακολουθήσουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα του μουντιάλ στα βουβά, λόγω απεργίας των δημοσιογράφων, στα πλαίσια του αγώνα τους για ένα καλύτερο, ……μέλλον?